Niebiańskie łąki historycznego cmentarza Na Starej i Nowej Rossie w Wilnie
Niezwykły widok rozpościera się na połaci starego wileńskiego cmentarza. Wczesną wiosną (marzec-kwiecień) kwitną tu tysiące kwiatów cebulicy syberyjskiej. Lazurowo-niebieskie płatki drobnych kwiatów, które porastają wielkie połacie nekropolii, tworzą widok godny zatrzymania się choćby na chwilę.
Niebieskie łany drobnych kwiatów - rozłożone między rzędami starych drzew, wdzierające się za ozdobne ogrodzenia grobów, porastające groby dawnych mieszkańców miasta i jego okolic.
Głęboki błękit na tle cmentarza rodzi w zasadzie jedną - obok podziwu dla piękna natury - myśl. Wszystko zginie, przeminie, obróci się w proch, ale nadzieja szczęśliwego życia na niebiańskich pastwiskach żyje niewzruszona w głębi znękanego przemijaniem i tęskniącego do wiecznego życia serca ludzkiego.
Stara i Nowa Rossa wczesną wiosną głosi tę prawdę w wyjątkowo uroczy sposób.
(Fot. członek SKOnSR Dariusz Lewicki, wilnian Dariusz Kadziewicz, 04.04.2024)