Misja odkrzaczania terenu cmentarza na Nowej Rossie
26 kwietnia 2025 r. cisza poranka przerywana była tylko szumem liści poruszanych wiatrem, gdy osoby należące do SKOnSR (prezes Dariusz Żybort, członkowie Adam Błaszkiewicz, Irmina Kalimbet i Dariusz Lewicki), dziennikarka TVP Wilno Barbara Sosno, nauczyciel historii, archiwista i genealog Albert Wołk, pasjonatka fotografii Bożena Mozyro, koledzy Litwini z Solecznik i mieszkańcy Wilna oraz okolic (ogółem 22 osoby), zebrali się na zabytkowym cmentarzu na Nowej Rossie. Każdy z nich z narzędziami w dłoniach i determinacją w sercu wiedział, że jest częścią większego celu – ocalenia historii zaklętej w betonowych pomnikach nagrobnych i żelaznych krzyżach. To miejsce, pełne nostalgii i pamięci, zasługiwało na troskę i uwagę, której brak mogły zetrzeć ślady przeszłości.
Praca zaczęła się od odkrzaczania zarośniętych nagrobków, które przez lata stały się niemal niewidoczne pod warstwami dzikiej przyrody. Małe chwasty i ogromne krzewy, które rosły niepohamowanie, zdawały się brać w posiadanie każdy zakątek cmentarza. Wolontariusze metodycznie, krok po kroku, przywracali światło na miejsca spoczynku ludzi, których historie zostały zapisane na wyblakłych inskrypcjach nagrobnych.
Praca ta, choć fizycznie wymagająca, stała się również rodzajem medytacji – każdy ruch dłoni, każdy gest był jak cichy hołd dla tych, którzy odpoczywają w tym miejscu. Brzmienie oddechów współpracujących osób, rytmiczne stukoty narzędzi, a także odgłosy ptaków nad cmentarzem tworzyły niemal symfonię pracowitości i respektu.
Po czterech godzinach intensywnej pracy uczestnicy 5. edycji akcji ,,Zróbmy to razem" spojrzeli na swoje dzieło. Cmentarz, choć wciąż nie idealny, odzyskał część dawnego blasku. Ukryte pomniki teraz patrzyły w niebo, uwolnione z zielonych okowów, przypominając o tym, jak ważne jest pamiętanie. Każda osoba tej misji odszedła z sercem pełnym spokoju, czując, że przywrócił kawałek historii, który na chwilę zdawał się zagubić w czasie.
(Fot. Waldemar Dowejko, Anna Orłowa, członkowie SKOnSR Irmina Kalimbet i Dariusz Lewicki)