Poświęcamy pamięci naszych Przyjaciół – śp. Jerzemu Waldorffowi oraz członkom Komitetu, śp. Olgierdowi Korzenieckiemu, śp. Jerzemu Surwile i śp. Halinie Jotkiałło. 

 

Konserwacja pomnika Bolesława Romera i jego żony Elżbiety Romerowej oraz restauracja pomnika Józefa Glińskiego

   Bolesław Romer był marszałkiem szlachty powiatu trockiego. Pieniądze na konserwację przekazał Jego Ekselencja Prezydent RP Bronisław Komorowski.

  Zawdzięczając finansowanemu wsparciu Ambasady Polskiej na Litwie dokonano restauracji pomnika Antoniego Józefa Glińskiego. Pomnik został ustawiony po śmierci pisarza w 1866 roku i dotychczas nie był odnowiony.

  Antoni Józef Gliński, syn chłopski, urodził się w 1818 roku na ziemi nowogródzkiej. Był samoukiem, swoją wiedzę uzupełnił w bibliotece dworskiej Chreptowiczów, którzy chętnie pomagali biednym, ale zdolnym dzieciom chłopskim. Po śmierci ostatniego Chreptowicza, Józef Gliński postanowił szukać szczęścia w Wilnie, do którego przeniósł się w 1844 roku. Poszczęściło się mu zostać najpierw urzędnikiem guberialnym, a następnie pracowało jako tłumacz w ,,Kurierze Wileńskim". Zaczął również próbować swych sił w pisarstwie. Zachęcali go do tego Wileńscy naukowcy i pisarze. Jego głównym osiągnięciem, jako pisarza, był ,,Bajarz polski". To zbiór baśni, powieści i gawęd ludowych. Wydał te piękne baśnie i bajki Zygmunt Nagrodzki. Pozytywnie zrecenzował je Wł. Syrokomla. Antoni Józef Gliński przetłumaczył również zbiór bajek Iwana Kryłowa. Ten skromny człowiek zdobył jednak trwałe miejsce w dziejach kultury polskiej. Więc nic dziwnego, że na pomniku jako epitafium zostały wyryte następne słowa:

,, Kto baśni po wsiach, wśród ludu

Szukał jak pereł, co kryje morze,

Temu przez modły wdzięcznego ludu

Uczyń te ziemię lekką, o Boże "

   Miejmy nadzieję, że ktoś przypomni o Glińskim i wyda drukiem zapomniane baśnie i bajki zebrane na Wileńszczyźnie. Koszt renowacji 2867,97 litów.